“Yess, I’m a marathoner!”

Annelieke van den Berg

Eindstand: € 2.499,17

100%

Annelieke van den Berg

Achteraf
“Yess, I’m a marathoner! Wat heb ik ontzettend genoten van New York City en mijn eerste marathon! Al wanneer je ’s ochtends vroeg voor dag en dauw de ferry richting Staten Island opgaat met duizend andere gespannen lopers voel je dat het een heel bijzondere dag gaat worden. Het wachten voor de start is wel andere koek dan wat wij in Nederland gewend zijn. Het duurt sowieso allemaal wat langer, wij hebben ons er zo’n drie uur vermaakt, maar het lijkt er wel een festival terrein! Vanaf dat onze startvakken werden geopend was het opeens alle hens aan dek: extra lagen kleding lozen, zakken vullen met gels en andere benodigdheden, nog even gauw wat zonnebrand (we hadden echt geluk met het prachtige weer) en vaseline smeren, en zorgen dat je op tijd meebeweegt met de massa die zich richting de start begeeft. En opeens was daar al het moment dat we de start passeerden en dat het avontuur echt begon… gelukkig hadden we nog wel een aantal uur de tijd om aan het idee te wennen dat we nu eindelijk bezig waren met datgene waar we al zo lang naartoe hadden geleefd.

Met trots kan ik zeggen dat ik in vrijwel iedere kilometer van de marathon plezier heb gehad, daar zorgen die Amerikanen met hun crazy enthousiasme wel voor. Juist die laatste zware kilometers (want ja, het is echt niet gelogen dat het vanaf kilometer 30+ zeer gaat doen) vond ik misschien nog wel het leukst: daar kan je jezelf het meest verrassen en bewijzen dat je tot meer in staat bent dan je zou denken. Andere highlights: de start samen met Meike op de Verrazano-Narrows bridge met de prachtige uitzichten op Manhattan, de pittige (steile) Queensborough bridge waar ik toch van kon genieten omdat het even een momentje van bezinning was zonder het gillende publiek langs het parcours, de draai maken richting first avenue waar de aanmoedigingen juist weer in alle hevigheid losbarsten, daar Elrik tegen het lijf lopen en even een stuk samen rennen terwijl we onze emoties delen over deze overweldigende tocht, en last but not least de prachtige stukken door Central Park richting de finish.

Het gedeelte na de finish vond ik misschien juist wel lastiger dan alle kilometers ervoor. Toen ik eindelijk mocht stoppen met de eentonige hardloopbeweging en ging wandelen merkte ik pas echt wat voor slijtageslag ik op mijn benen had geleverd. Het wandelen ging bijna niet meer! Gelukkig was er de euforie en de prachtige medaille om mijn gedachten van die pijn af te leiden. Waar ik – zelfs op dat moment al – aan denk: ik wil nog een keer! (Maar alsjeblieft niet meteen, haha). Deze runners high is zeker verslavend en de marathon is zo’n geweldige manier om New York City mee te maken… als iemand me de mogelijkheid zou bieden om hier volgend jaar weer aan de start te staan zou ik daar geen moment over twijfelen. Nu anderhalve week later kan ik dan ook niets anders dan deze marathon van harte aanbevelen voor ieders bucketlist en ik geloof echt: als ik het kan, kan jij het ook!”

Vooraf
“Op naar de marathon in New York!’ reageerde mijn vader in 2015 onder mijn eerste 10 km duurloop die ik in Runkeeper registreerde. Dat leek toen een onmogelijke opgave omdat ik veel last had van beginnerskwaaltjes zoals blaren en pijnlijke knieën. Inmiddels ben ik twee halve marathons verder en geloof ik dat er met goed trainen, krachtoefeningen en de juiste schoenen heel erg veel mogelijk is. De hele marathon is een afstand die ik voor mijzelf nooit voor mogelijk had gehouden, maar nu lijkt het me super gaaf om mijzelf te bewijzen dat ik het wél kan en de voorspelling van mijn vader waar te gaan maken.

Met mijn deelname in New York hoop ik een mooi bedrag in te zamelen voor KWF Kankerbestrijding. Ik heb tweemaal van veel te dichtbij meegemaakt hoe abrupt kanker ervoor kan zorgen dat je al je toekomstverwachtingen rigoureus moet bijstellen. Daarnaast is dit stukje te kort om eer te kunnen doen aan al die anderen, in mijn omgeving en daarbuiten, die zelf de ziekte hebben (gehad) of die hun dierbaren daarin bijstaan of mogelijk ook verloren hebben. Om uit deze nare ervaringen iets van positieve energie te halen wil ik dit mijn drijfveer laten zijn om deze fysieke uitdaging aan te gaan en daarbij KWF Kankerbestrijding te steunen in hun belangrijke werk.

Wil jij mijn sportieve avontuur supporten? Ik ben je ontzettend dankbaar voor ieder bedrag dat je via deze pagina wilt doneren! Daarmee geef je mij een belangrijk steuntje in de rug (42.195 kilometer is niet niks!) en helpen wij samen KWF Kankerbestrijding om hun doelen te behalen: meer genezing, minder kanker en betere kwaliteit van leven voor patiënten.”