IMG_3360Marlou & Jeroen


Marlou Hermsen
‘Time flies when you’re having fun!’

Op zich een heel goed teken, maar man oh man.. Gaat editie 2015 echt nu al van start?

In de zomer van 2010 werd iemand in mijn nauwe omgeving erg ziek. Kanker. Wat een machteloos gevoel! Ik wilde iets doen en daarmee geld ophalen voor KWF Kankerbestrijding. Jeroen had de NYC Marathon al op z’n bucketlist staan en samen hadden wij nog wel een appeltje te schillen met kanker en dus een berg geld op te halen voor KWF Kankerbestrijding. Eind 2010 was Run for Life dan ook geboren. Met een fantastisch bestuur en een geweldig team hebben we een intens jaar beleefd. Met ups & downs, een rollercoaster aan emoties en de nodige kilometers in de benen kon ik op 6 november 2011 dan ook zeggen: “I’m a Marathoner”.

Ik had nooit gedacht dat ik ooit een marathon zou kunnen rennen en als er iets is waar die medaille me aan helpt herinneren is het wel dat alles mogelijk is! Met de juiste instelling en een gezonde dosis doorzettingsvermogen kan je bergen verzetten. Dat gevoel pakt niemand me ooit meer af.

Vervolgens roep je op het hoogtepunt van je emoties: “Als Run for Life haar eerste Lustrum haalt, dan ben ik wel zó blij en zó trots, dan ren ik zelf nog een keer mee!” En ja… Wie A zegt, moet ook B zeggen: Dus hier ben ik dan met m’n grote mond!

Op dit moment woon ik samen met Jeroen in Liverpool. Ik heb de leukste baan van de wereld bij World Merit, een internationale organisatie die levensveranderende en wereldverbeterende kansen aanbiedt aan jongeren die een positieve impact maken in hun communities en goede initiatieven starten. Een geweldige stad waar we samen een nieuw leven aan het opbouwen zijn. Al snel had ik Zita zover om zich ook bij Run for Life aan te sluiten, dus gelukkig kunnen we samen gaan trainen!

Het komend jaar zal een speciale editie worden. Samen met Jeroen en Zita, maar ook met mijn beste vriendinnetje Annelies waarmee ik in 2011 ook al in het bestuur van Run for Life heb gezeten, gaan we er weer een onvergetelijk jaar van maken.. En wie weet met wie nog meer, ik ben nog druk bezig om een aantal mensen over te halen! Jullie weten wie jullie zijn…………… 😉

Get your New York on! Ik ga Rennen voor Leven!”


Jeroen Cornelissen
“Eind 2010 voelden Marlou en ik dat we een bijzonder idee in handen hadden. Een idee dat met volle toewijding, passie en inzet wel eens tot iets heel moois zou kunnen uitgroeien. Het eerste jaar van Run for Life is een intensieve en leerzame, maar vooral ook leuke en dankbare periode geweest waarin we samen met team 2011 dit idee hebben kunnen waarmaken.

De inzet van alle runners in de opvolgende jaren heeft ervoor gezorgd dat we KWF Kankerbestrijding voor het vierde jaar op rij met gepaste trots een mooie cheque hebben mogen overhandigen. Het was fijn in deze jaren, vanuit een rol wat minder op de voorgrond, te merken dat de vereniging langzaam is gegroeid terwijl ze haar voortbestaan heeft kunnen waarborgen.

Het afgelopen jaar heb ik ervaren dat Run for Life volwassen is geworden en inmiddels de erkenning krijgt voor wat we met alle deelnemers hebben opgebouwd en zeker ook verdiend. Het interview tijdens de live-uitzending van de actie ‘Sta op tegen kanker’, de aandacht die we van KWF Kankerbestrijding zelf op social media krijgen en het (verrassings)bezoek van olympisch kampioen Maarten van der Weijden op het afgelopen benefietdiner zijn hier slechts enkele voorbeelden van.

Mijn gevoel zegt dat dit het jaar is dat we deze erkenning kunnen gebruiken om onze vereniging nog verder te laten groeien, zowel kwantitatieve als kwalitatieve. Het doel is ‘simpel’ en gelijk gebleven: Zo veel mogelijk geld inzamelen voor KWF Kankerbestrijding. Daar gaan we ons dit jaar allemaal zo hard mogelijk voor inzetten. Ik twijfel echter niet aan de goede afloop en ben dank ook heel trots te mogen zeggen als runner aan de vijfde editie van Run for Life mijn steentje bij te zullen dragen!

Uiteraard zullen we hierbij ook op het sportieve vlak aan de bak moeten. Dit is een uitdaging die ik, ondanks de nodige ervaring, zeker niet onderschat. De lat heb ik in 2011 vrij hoog weten te leggen, maar aangezien ik gezegend ben met zowel een competitief karakter, als ook een vrij latente luiheid, is er mij veel aan gelegen om in 2015 minder lang onderweg te zijn. Waarschijnlijk zal ik hierover nog wel eens met mijn knieën en schenen om tafel moeten dit jaar, maar aan mijn drive zal het niet liggen. Mijn gevoel zegt dat we er samen wel uitkomen…”