“Het samen trainen en uiteindelijk samen de finish gehaald te hebben is magisch!”

Marc Perquin

Run for Life Team 2015:
“Hi! Ik ben Marc, 26 jaar, woon in Nijmegen, werk voor Apple en als professioneel foto- en videograaf. Op zondag 2 november 2014 mocht ik een vinkje zetten op mijn bucket list, namelijk achter de marathon van New York, die de grootste en leukste van de wereld scheen te zijn. Dit is absoluut de waarheid en daarom ga ik dit jaar, op zondag 1 november, opnieuw de marathon van New York City rennen voor KWF Kankerbestrijding! Het hardloopvirus heeft me te grazen genomen en ik wil heel graag mijn eindtijd van afgelopen jaar verbeteren. Maar, dit is niet de enige motivatie om opnieuw aan de start te verschijnen. Tot aan 2014 was ik donateur van KWF Kankerbestrijding en werd er iedere maand 5 euro afgeschreven, maar daar wil ik niet naar toe terug na het geweldige avontuur van vorig jaar. Geld ophalen voor dit fantastische doel heeft mij veel voldoening gegeven en ik ben er achter gekomen dat ik het organiseren van sponsoracties belangrijker vind dan een maandelijkse afschrijving. De etentjes (Ristorante Marco), de uitverkoop (IJhallen) en de fotoseries zullen vast en zeker terug gaan komen. Dit alles om het onderzoek naar kanker te stimuleren en op deze manier een ode te brengen aan mijn overleden vader, die 13 jaar geleden is overleden aan longkanker.

Een groot verschil met vorig jaar is dat ik de komende editie samen met mijn vriendinnetje Charlotte ga lopen. Samen trainen en uiteindelijk samen finishen is iets waar ik van ga genieten. Het trainen voor een marathon is niet altijd even leuk, maar ik herinner me nu alweer de duizenden schreeuwende mensen in Brooklyn, op 1st Avenue en in Central Park. Na de Verrazano-Narrows Bridge duik je Brooklyn in en daar lijkt het net een bergetappe van de Tour de France. Iedereen kent waarschijnlijk de beelden van gek geklede toeristen die met je meerennen tot ze door een politieagent worden gegrepen en op Lafayette Avenue, de grote weg door Brooklyn, is dit niet anders. Dit soort herinneringen achtervolgden me totdat ik de beslissing nam om me in te schrijven voor Run for Life Team 2015. Ik weet namelijk nu dat ik weer één van mijn mooiste dagen in mijn leven ga beleven op de eerste zondag van november.

Met Team 2014 heb ik vriendschappen voor het leven gesloten. Het was zo ontzettend tof om op een soort van trainingskamp/verkapt schoolreisje te zijn en zo’n gave (team)prestatie te leveren in het midden van onze trip. Veel van mijn oude teamgenoten rennen dit jaar ook weer een marathon, dus ik moest eigenlijk wel volgen. Door Run for Life zijn we samen een avontuur aangegaan en ik kijk er ontzettend naar uit om dat opnieuw te doen met een nieuwe groep. Charlotte en ik hebben samen besloten het dit keer nog groter aan te pakken dan onze beide vorige keren.”

Run for Life Team 2014:
“Hi, ik ben Marc, 25 jaar en wonend in Amsterdam. Sinds afgelopen zomer werk ik fulltime als professioneel foto- en videograaf. Een begin van een nieuw jaar betekent ook nieuwe uitdagingen. Op 6 januari is dit idee ontstaan. Precies 14 dagen voordat het opnieuw 20 januari werd. Op deze dag is mijn vader in het jaar 2002 overleden aan longkanker. 14 is ook het getal dat in het jaar zit waarop ik de marathon in New York City ga lopen. Op 2 november 2014 is het namelijk zover. Als geen ander weet ik hoe belangrijk het is om bijvoorbeeld het onderzoek naar kanker te ondersteunen. Er is heel veel geld nodig, ontzettend veel om de ziekte te bestrijden. Met deze inspanning wil ik graag een bijdrage leveren aan een fantastisch goed doel, KWF Kankerbestrijding. Ik ben al vele jaren donateur hiervan, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat dit niet voldoende is.

Heb ik iets met cijfers? Eigenlijk niet. Met hardlopen en KWF Kankerbestrijding heb ik daarentegen ontzettend veel. Deze twee dingen komen dus ook samen in New York. Ruim 1,5 jaar geleden ben ik begonnen met hardlopen. Met het Vondelpark voor de deur had ik ook eigenlijk geen excuus. In het begin deed ik het om gewicht te verliezen en er een betere conditie op het hockeyveld aan over te houden, maar het werd op een gegeven moment een verslaving en ik kan het niet meer loslaten. Het liefst loop ik in de sneeuw, want dan is het park op het mooist. De finish halen is iets dat ik helemaal zelf zal moeten doen. Maar het tegengaan van kanker kunnen we alleen samen. Gelukkig heb ik met het Run for Life Team 2014 mensen gevonden met dezelfde passie en ik heb onwijs veel zin in dit jaar.”